آقای خاص فوتبال جهان را فصل آینده در لندن خواهیم دید. حضور در چلسی ماجراجویی تازه ای از سوی مورینیو نخواهد بود. تنها دلیل انتخاب لندن را باید از زبان مورینیو شنید: "جایی می روم که مردم عاشقم باشند" البته در میلانو اشک های زیادی در خداحافظی اش ریخته شد. اما شرایط مالی و مدیریتی حال حاضر اینتر نمی تواند پاسخگوی آقای خاص باشد. پس از سه فصل حضور در فوتبال اسپانیا، اگر از نظر آماری بخواهیم عملکرد آقای خاص را با مربیان پیشین رئال یا دیگر تیم های بزرگ اروپا مقایسه کنیم، از خیلی از جهات آمار مورینیو بسیار درخشان تر می باشد. وی آماری بالغ بر ۷۰ درصد پیروزی را در طول سه فصل حضور در مادرید بر جای گذاشته که در نوع خود خیره کننده است. اما در کل انتظاراتی که از طرف هواداران رئال و مطبوعات اسپانیا از مورینیو می رفت خیلی بیشتر از یک قهرمانی در لالیگا، جام حذفی و سوپرکاپ اسپانیا و همچنین سه نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در طی سه فصل حضور در مادرید بوده است!

در ادامه از مهترین دلایل عدم موفقیت های بزرگتر خوزه مورینیو به همراه رئال مادرید همچون قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا نام می بریم و به بررسی هر کدام می پردازیم:

خاص نبودن آقای خاص نزد بازیکنان و هواداران رئال

آنالیز بازیهای تیم های سابق خوزه مورینیو همچون اینتر و پورتو نشان از نمایشی فراتر از حد توانایی های اسکلت تیم های نامبرده دارد. اینتر با نمایش دل پذیر دیگو میلیتو مهاجم اسبق و بی نام و نشان جنوآ، سه گانه کسب می کند. این موضوع برای ستاره های سوخته رئال چون کامبیاسو و اسنایدر و همچنین گوارن پاندف، تیاگو موتا و ساموئل اتوئو، مهاجم هتک حرمت شده بارسلونا نیز صدق می کرد.

اینها در حالی رخ می دهد که می توان تنها محرک اصلی و عامل موفقیت و نمایش دل پذیر چنین بازیکنانی را روحیه وصف ناپذیری که توسط شخص مورینیو به آنان اعمال شده بود نامید. و بازیکنان با تکیه بر شخصیت مرد پرتغالی موفق به حکاکی نامشان در تاریخ به عنوان قهرمانان اروپا شده اند. اما در رئال وضعیت به گونه ای دیگر رقم خورد. مورینیو پا در جایی گذاشت که در طول دهه های گذشته سلاطین بزرگی در آنجا حضور داشتند و خوزه مورینیو عملا نمی توانست آقای خاص فوتبال اسپانیا و رئال مادرید باشد.

هواداران بارها مورینیو را هو کردند و مو در یک تصمیم تاریخی چیزی حدود چهل دقیقه قبل از شروع دربی به تنهایی به چمن سانتیاگو آمد و از هواداران درخواست کرد تا او را قبل از شروع بازی هو کنند!

دوگانگی رختکن و هواداران رئال

یک دست بودن رختکن یکی از مهمترین عوامل موفقیت در فوتبال است. در بروزترین تجربه‌ها می توان از دورتموند زیر نظر کلوپ و یا بایرن مونیخ یوپ هاینکس نام برد که فینالیست های این دوره لیگ قهرمانان اروپا بوده اند و از بارسا نیز می توان به عنوان تیمی نام برد که در طول سالیان گذشته همواره این فاکتور را حفظ کرده و به واسطه آن به موفقیت های متعددی دست پیدا کرده است.

مارکو ماتراتزی مدافعی که در طی دو فصل حضور مورینیو در اینتر کمتر فرصت حضور در ترکیب را پیدا می کرد اما در شب خداحافظی مورینیو چنان صحنه رمانتیکی را رقم زد که مشاهده ویدئو کلیپ سکانس اشک های ماتراتزی و مورینیو احساسات غیر فوتبالی‌ها را هم جریحه دار می کند. این موضوع نشان از نظم و به معنای واقعی تیم بودن بازیکنان اینتر زیر نظر مورینیو دارد. جایی که تفکر ماتراتزی نیمکت نشین با اسنایدری که جز ارکان اصلی تیم بود کاملا مشترک و با هدف پیروزی تیم شکل می گرفت.

در مادرید تفکرات چندگانه ای بوجود آمد و خوزه در برخورد با عاملان چنین تفکراتی روش تنبیه را در نظر گرفت. از بازی خارج کردن ایکر کاسیاس کاپیتان و دروازبان بزرگ دنیای فوتبال و جایگزین کردن آدان و دیگو لوپز و همچنین مجازات هایی که برای راموس و په په در نظر گرفته شد از مهمترین تنبیه های مورینیو در فصل جاری بوده اند.

په په مدافع پرتغالی رئال از جبهه مخالفین مورینیو حمایت کرد تا پائولو فوتره او را خیانت کار بخواند و مورینیو نیز با نیمکت نشین کردن په په مشکل وی را تنها در یک کلمه (رافائل واران) خلاصه کند.

پرتغالی بودن مورینیو!

این مشکل برای رونالدو هم وجود داشته و از سوی اسپانیایی های رئال در حد مهاجمی که می تواند توپ طلای اروپا را از آن خود کند و بهترین بازیکن دنیا لقب بگیرد مورد حمایت واقع نشد و چنین موضوعی باعث شد تا در اوایل فصل اعلام کند که از شرایطش ناراضی است و تنها باشگاه منظور او را می فهمد!

پرتغالی‌ها جایگاه ویژه ای نزد اسپانیایی‌ها ندارند. خصوصا وقتی آنها در مادرید باشند. پس از حذف منچستر سیتی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا خوزه مورینیو عنوان کرد: "اگر ما جای آنها حذف می شدیم، فشار مطبوعات و مردم به من اجازه بازگشت به مادرید را نمی داد!".

گفته های آربلو در حمایت از مورینیو نیز اشاره ای غیر مستقیم به محبوب نبودن مورینیو با وجود تلاش های بی حد و اندازه اش به منظور به موفقیت رساندن تیم و وجود مخالفین داخلی خوزه مورینیو دارد: "او جانش را برای رئال مادرید در کف دستانش گذاشته بود. او خانه و زندگی اش را برای باشگاه گذاشته بود و او را ناکام گذاشتند. همیشه مورینیو قبل از هرچیزی به رئال مادرید فکر می کرد. حتی قبل از خودش و به قیمت وجهه و چهره خودش برای رئال تلاش می کرد. حسرت آور است که ما ندانستیم که در طول این سه سال چطور از بودن او برای کسب جام های بیشتری بهره ببریم. افرادی بودند که به بلوغ کافی نرسیده بودند. برخی از ما بودیم که زیاد نگران وجهه خوبمان در مقابل رسانه‌ها نبودیم. بعضی‌ها بیشتر نگران وجهه عمومی شان بودند."

بازگشت خوزه مورینیو به چلسی می تواند تولدی نو برای ققنوسی باشد که در سپتامبر ۲۰۰۷ در لندن و به دلیل مشکلاتش با مدیریت باشگاه چلسی از پای در آمد و در شهر میلان ایتالیا از نو متولد شد و به بالاترین موفقیت‌ها رسید. حال ققنوس مشهور دنیای فوتبال این بار در لندن تولدی دوباره خواهد داشت، چرا که موفقیت های آقای خاص نمی تواند تمام شدنی باشد...