اسطوره ایتالیایی در مقدمه بیوگرافی کتاب آنچلوتی درمورد او نوشته:« کارلو آنچلوتی از آن دسته افرادی نیست که کارها را به تنهایی انجام دهد.».
کارلو آنچلوتی زمانی که برای میلان بازی می کرد وپائولو مالدینی را درکنارش می دید دو قهرمانی اروپایی با این تیم کسب کرد ؛ یکی در سال ۱۹۸۹ (مقابل استوا) و دیگری در سال ۱۹۹۰(مقابل بنفیکا).بعد از آن هم دوبار دیگر به عنوان سرمربی دراروپا قهرمان شدو درآن دوره مالدینی کاپیتان تیمش بود: در سال ۲۰۰۳ مقابل لیورپول ودرسال ۲۰۰۷ مقابل یوونتوس
طبق گزارش منتشره در روزنامه آ.اس حالا پائولومالدینی مدافع افسانه ای باشگاه میلان و همبازی و شاگرد سابق کارلتو در بخش مقدمه کتاب بیوگرانی کارلو آنچلوتی که توسط پرفریسکو لاکوپا نوشته شده، در توصیف کارلتو نوشته:« کارلو جزو آن دسته افرادی نیست که کارها را به تنهایی انجام دهد. او از ذکاوت بالایی برخورداست. من درمیان تمام سرمربیانی که داشتم، او کسی بود که باآرامش بیشتری نسبت به سایرین رختکن تیم رامدیریت می کرد. او نگرانی هاوفشار‌ها را درون خودش نگه می داشت و بدین ترتیب تیمش درکمال آرامش می ماند. راز موفقیت های ما،این خونسردی او بود. برای موفقیت نیازی نیست که آقای خاص یک، دو یا سه باشی. کافی است که تعادل داشته باشی و دور از کسانی که می خواهند جلوی دوربین‌ها آتش بازی مصنوعی راه بیندازند باشی.»
این حرف در حقیقت کنایه مالدینی به مورینیوبود.
خود آنچلوتی هم در بخش ۲۴ این کتاب، شوخی مشابهی کرده و در صحبت هایی اعلام کرده که در سال ۲۰۰۹ درآستانه پیوستن به رئال مادرید بوده و حتی متن قرارداد با فکس برای او ارسال شده بود:« در سال ۲۰۰۹ در رئال مادرید مرا بهترین گزینه برای هدایت تیمشان می دانستند ولی من آقای خاص نبودم؛ چون این عنوان قبلا به کس دیگری رسیده بود و به خود مورینیو اختصاص یافته بود.»
مالدینی در تشریح شخصیت آنچلوتی ادامه داده:« او می تواند قبل از فینال لیگ قهرمانان اروپا هم به شوخی و خنده بپردازد. مردم فکر می کردندد که او باید حرفهایی بزند که تو را به گریه بیندازد ولی آنچلوتی حرفهایی می زد که از شدت خنده اشک های ما راه می افاتد. ما صدای سکوت در رختکن تیم حریف را می شنیدیم و در رختکن تیم ما، کارلتو و برلوسکونی، قصه تعریف می کردند. ما واقعا مثل یک خانواده بودیم. کارلو هیچ وقت از تلاش دست نمی کشد. البته لحظات سختی هم داشتیم. آخرین عصبانیت او در لوگانو رخ داد. وقتی که ما در اردوی پیش فصل مقابل یک تیم دسته دومی سوئیسی شکست خوردیم. او وحشیانه توهین می کرد و حرفهایی می زد که دیگر تکرار هم نشد. هیچ وقت او را اینگونه ندیده بودم ولی ۲ روز بعد کارلو معذرت خواهی کرد. هیچ وقت اینقدر بد نبود. ولی کارلو یک انسان شیرین است.»
سرخیو راموس:اصلا آدم کینه توزی نیستم؛ از مورینیو خاطرات خوبی دارم 
