مارسلو بیه لسا، سرمربی موفق و سرشناس آرژآنتینی که خیلیها به خاطر اخلاق .های عجیب و تندش، به او لقب «ال لوکو» (دیوانه) داده اند، روزگاری سرمربی جراردو مارتینو، سرمربی کنونی باشگاه بارسلونا بوده..
او که از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ در نیولز اولدبویز زیر نظر بیه لسا کار می کرده، خاطرات خوبی از آن دوران دارد.
همه کارشناسان فوتبال، تاتا مارتینو را مردی با فلسفه کاری و متعهد به فلسفه فوتبالی بیه لسا می دانند. این دو سرمربی بزرگ آرژآنتینی رابطه دوستانه و خوبی دارند و احترام و حس تحسین فراوانی میان این دو وجود دارد. شاید برایتان جالب باشد که نظر بیه لسا در مورد مارتینو را بدانید. خیلی جالب میشد اگر بیه لسا این فصل نیز هدایت اتلتیک بیلبائو را در دست می داشت و از این تیم جدا نشده بود و میشد رویارویی تیم او با تیم شاگرد سابقش، مارتینو را در رقابت های لالیگا دید. رویارویی دو مربی آرژآنتینی با سبک کاری ای مشابه.
برای یافتن اظهارنظرات بیه لسا در مورد تاتا، باید به چند سال عقب تر برگردیم؛ به نوامبر سال ۲۰۰۷ میلادی، یک روز قبل از آنکه تیم ملی شیلی که در آن روزها مارسلو بیه لسا را روی نیمکت مربیگری اش می دید، مقابل پاراگوئه که تاتا مارتینس را به عنوان سرمربی داشت به میدان برود. در آن روز ، بیه لسا صحبت های جالبی را برزبان آورد :« مارتینو الگو و سمبل باشگاه نیولز اولدبویز بوده ولی حالا دیگر یک فقط الگو نیست؛ چرا که فراتر از کارهایی که او به عنوان یک فوتبالیست برای نیولز اولدبویزیها انجام داده، او بیشتر در این تیم یک الگو در عرصه انسانی و فردی بوده.» و در تشریح وجهه فوتبالی تاتا گفته:« تاتا همیشه وفاداری خاص و عجیبی به ایدهها و برنامه هایش داشت و در هر مجمع وگردهم آیی عمومی، شخصیت انسانی و قابل تحسینش را به نمایش می گذاشت.»
بیه لسا برای مدت زمانی هر چند کوتاه سرمربی مارتینو بوده ولی با شکست نفسی تمام درمورد شاگرد سابقش گفته:« من از یک سو با تماشای بازی فوتبال مارتینو از او درس می گرفتم. رفتارهای او به عنوان یک لیدر و کاپیتان تیم هم درس بزرگی برای من بود. من اصلا خودم را استاد و سرمربی او نمی دانم و درس های زیادی از مارتینو آموخته ام.»