سایت «د تاکس» گفت و گویی خواندنی با پله، اسطوره بزرگ برزیلی انجام داده که نیاز به هیچ توضیح اضافه ای ندارد:

*وقتی در چیزی بهترین هستی، چقدر سخت است که به خودت مغرور نشوی؟

در دوران کودکی، بچه های دیگر را دست می انداختم، چون من بهتر از آنها بازی می‌کردم. اما پدرم به من گفت: «این کار را با بچه‌ها نکن. خدا به تو استعداد فوتبال را داده و تو کاری نکرده ای. باید به مردم احترام بگذاری، چون خیلی مهم است که آدم خوبی باشی. از الان به بعد تو باید یک الگو باشی.»

*نمی توان گفت تنها استعداد خدادادی بوده. برای اینکه در جهان بهترین باشی، کار سخت هم لازم است.

البته، تلاش کردن خیلی خیلی مهم است. این دقیقا همان چیزیست پدرم می گفت، خدا به تو استعداد فوتبال را داده اما این یک هدیه است. تو باید به مردم احترام بگذاری و سخت کار کنی تا بتوانی آن را نشان دهی. من از همان زمان به تمرینات سخت عادت کردم. زمانی که بقیه بازیکنان بعد از تمرین به ساحل می رفتند من توی زمین بودم و شوت می زدم. چیز دیگری که می گویم این است که اگر من بازیکن خوبی باشم، اگر خدا به من استعدادی داده باشم اما شرایط بدنی مناسبی نداشته باشم که توی زمین بدوم، چه کار می خواهم بکنم؟

*همیشه این موضوع را می دانستی که تو برای رسیدن به موفقیت‌های بزرگ ساخته شده ای؟

اولین جام جهانی را که به یاد می‌آورم سال ۱۹۵۰ بود و من ۹ یا ۱۰ ساله بودم. پدرم فوتبالیست بود و در یک مهمانی بزرگ بودیم که در همان شب برزیل به اروگوئه باخت. پدرم را دیدم که گریه می کرد. به او گفتم: «چرا گریه می‌کنی؟» و پدرم گفت: «چون برزیل جام جهانی را از دست داد» من هم به شوخی جواب دادم: «گریه نکن، گریه نکن، من جام جهانی را برایت می آورم.» هشت سال بعد در ۱۹۵۸، من برای برزیل بازی می کردم و ما در سوئد قهرمان جام جهانی شدیم. توصیف آن سخت است. نمی دانم چرا من آنجا بودم، فقط ۱۷ سالم بود اما به هر حال برزیل قهرمان شد.

*تاثیری که این موفقیت روی برزیل داشت را متوجه شدی؟

آن موقع هیچکس برزیل را روی نقشه هم نمی شناخت اما ناگهان برزیل از نظر فوتبالی به یک کشور بزرگ تبدیل شد. خیلی افتخار می کردم چون باعث شدم برزیل در سراسر جهان شناخته شود. حالا با تکنولوژی جدید، بچه‌ها گل می زنند، می دوند پشت دوازه و به دوربین می گویند: «مامان، دوستت دارم» و همه جهان آن را می‌بینند. در زمان من، شاید پدرم بازی ما را دید و فهمید که ما قهرمان شده ایم، اما در آن زمان ما تلویزیون نداشتیم و این ارتباطات نبود. یادم است شبی که بازی فینال تمام شد ما روز بعدش به رادیوی سوئد رفتیم تا با برزیل حرف بزنیم و من گفتم: «مامان، ما قهرمان شدیم» تفاوت زندگی آن موقع و حالا را ببینید. هرگز آن را فراموش نمی کنم.

*چه چیز دیگری در فوتبال تغییر کرده؟

بازی همان است. اما ما عادت داشتیم در سراسر سال این طرف و آن طرف برویم تا پول بگیریم. در ژانویه و فوریه به آمریکای لاتین می رفتیم، بازی می کردیم و پول می گرفتیم. در تابستان می رفتیم به اروپا و پول می گرفتیم. حالا شما اسپانسر دارید و بازیکن‌ها نیازی به سفر رفتن ندارند. زمان من، ما فوتبالمان را به همه جهان می دادیم اما الان روش آن فرق دارد.

*شاید هم تا حدی به خاطر سفرهای تو بود که فوتبال به بزرگترین ورزش جهان تبدیل شد.

این دلیلی است که من می‌توانم الگویی برای جوان‌ها باشم. اگر روزی از این دنیا بروم، راضی خواهم بود چرا که نهایت تلاشم را انجام دادم. فوتبال به من اجازه داد کارهای زیادی بکنم چون این بزرگترین ورزش جهان است.

*به نظرت برزیل سال آینده در خانه خودش، فاتح جام جهانی خواهد شد؟

پیش بینی آن سخت است، اما شک ندارم که برزیل بهترین بازیکنان را دارد. متاسفانه ما دو سال و نیم را با مانو منزس به عنوان سرمربی تیم گذراندیم.

*در مورد اسکولاری چه فکر می کنی؟

با حضور او به عنوان مربی جدید، می توانیم یک تیم خوب داشته باشیم. مشکل برزیل این است که بازیکنان خوبی دارد اما کار تیمی خوبی ندارد. بازیکنان با هم کار نمی کنند. حتی پله هم به تنهایی کاری نمی کرد. در آن زمان بازیکنان زیاد دیگری هم داشتیم، جرزینیو، توستائو، کلودوئالدو، گرسون، ریولین. یک تیم خوب با بازیکنان خوب. نیمار هم باید کنار یک تیم باشد.

*این روزها هم پله وجود دارد؟

پله جدید؟ هرگز پله جدیدی نخواهد بود چون پدر و مادر من فرزند دیگری نمی آورند!

*بازیکن محبوبت در این روزها کیست؟

طی این سال‌ها زیدان و بعد از او کرایوف و اوزه بیو. نیمار بازیکنی خوبی است اما باید تجربه بیشتری در خارج از کشور به دست آورد. البته مسی و رونالدو هم خوب هستند. مسی در حال حاضر بدون رقیب است، چون تقریبا ۵ سال است که بهترین بوده. بازیکنان خوب زیادی وجود دارند اما خیلی از آنها فقط یکی دو سال می درخشند و سپس ناپدید می‌شوند. اینکه سال های زیادی جزو بهترین‌ها باشی اهمیت بیشتری دارد.